अनु + लोच् धातुरूपाणि - लोचृँ भाषार्थः - चुरादिः - विधिलिङ् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुलोचयेत् / अनुलोचयेद् / अनुलोचेत् / अनुलोचेद्
अनुलोचयेताम् / अनुलोचेताम्
अनुलोचयेयुः / अनुलोचेयुः
मध्यम
अनुलोचयेः / अनुलोचेः
अनुलोचयेतम् / अनुलोचेतम्
अनुलोचयेत / अनुलोचेत
उत्तम
अनुलोचयेयम् / अनुलोचेयम्
अनुलोचयेव / अनुलोचेव
अनुलोचयेम / अनुलोचेम
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुलोचयेत / अनुलोचेत
अनुलोचयेयाताम् / अनुलोचेयाताम्
अनुलोचयेरन् / अनुलोचेरन्
मध्यम
अनुलोचयेथाः / अनुलोचेथाः
अनुलोचयेयाथाम् / अनुलोचेयाथाम्
अनुलोचयेध्वम् / अनुलोचेध्वम्
उत्तम
अनुलोचयेय / अनुलोचेय
अनुलोचयेवहि / अनुलोचेवहि
अनुलोचयेमहि / अनुलोचेमहि
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुलोच्येत
अनुलोच्येयाताम्
अनुलोच्येरन्
मध्यम
अनुलोच्येथाः
अनुलोच्येयाथाम्
अनुलोच्येध्वम्
उत्तम
अनुलोच्येय
अनुलोच्येवहि
अनुलोच्येमहि
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः