अनु + लिह् + णिच् धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

लिहँ आस्वादने - अदादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुलेह्यात् / अनुलेह्याद्
अनुलेह्यास्ताम्
अनुलेह्यासुः
मध्यम
अनुलेह्याः
अनुलेह्यास्तम्
अनुलेह्यास्त
उत्तम
अनुलेह्यासम्
अनुलेह्यास्व
अनुलेह्यास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुलेहयिषीष्ट
अनुलेहयिषीयास्ताम्
अनुलेहयिषीरन्
मध्यम
अनुलेहयिषीष्ठाः
अनुलेहयिषीयास्थाम्
अनुलेहयिषीढ्वम् / अनुलेहयिषीध्वम्
उत्तम
अनुलेहयिषीय
अनुलेहयिषीवहि
अनुलेहयिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुलेहिषीष्ट / अनुलेहयिषीष्ट
अनुलेहिषीयास्ताम् / अनुलेहयिषीयास्ताम्
अनुलेहिषीरन् / अनुलेहयिषीरन्
मध्यम
अनुलेहिषीष्ठाः / अनुलेहयिषीष्ठाः
अनुलेहिषीयास्थाम् / अनुलेहयिषीयास्थाम्
अनुलेहिषीढ्वम् / अनुलेहिषीध्वम् / अनुलेहयिषीढ्वम् / अनुलेहयिषीध्वम्
उत्तम
अनुलेहिषीय / अनुलेहयिषीय
अनुलेहिषीवहि / अनुलेहयिषीवहि
अनुलेहिषीमहि / अनुलेहयिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः