अनु + रिङ्ग् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - रिगिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - आशीर्लिङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुरिरिङ्गिष्यात् / अनुरिरिङ्गिष्याद्
अनुरिरिङ्गिष्यास्ताम्
अनुरिरिङ्गिष्यासुः
मध्यम
अनुरिरिङ्गिष्याः
अनुरिरिङ्गिष्यास्तम्
अनुरिरिङ्गिष्यास्त
उत्तम
अनुरिरिङ्गिष्यासम्
अनुरिरिङ्गिष्यास्व
अनुरिरिङ्गिष्यास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुरिरिङ्गिषयिषीष्ट
अनुरिरिङ्गिषयिषीयास्ताम्
अनुरिरिङ्गिषयिषीरन्
मध्यम
अनुरिरिङ्गिषयिषीष्ठाः
अनुरिरिङ्गिषयिषीयास्थाम्
अनुरिरिङ्गिषयिषीढ्वम् / अनुरिरिङ्गिषयिषीध्वम्
उत्तम
अनुरिरिङ्गिषयिषीय
अनुरिरिङ्गिषयिषीवहि
अनुरिरिङ्गिषयिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुरिरिङ्गिषिषीष्ट / अनुरिरिङ्गिषयिषीष्ट
अनुरिरिङ्गिषिषीयास्ताम् / अनुरिरिङ्गिषयिषीयास्ताम्
अनुरिरिङ्गिषिषीरन् / अनुरिरिङ्गिषयिषीरन्
मध्यम
अनुरिरिङ्गिषिषीष्ठाः / अनुरिरिङ्गिषयिषीष्ठाः
अनुरिरिङ्गिषिषीयास्थाम् / अनुरिरिङ्गिषयिषीयास्थाम्
अनुरिरिङ्गिषिषीध्वम् / अनुरिरिङ्गिषयिषीढ्वम् / अनुरिरिङ्गिषयिषीध्वम्
उत्तम
अनुरिरिङ्गिषिषीय / अनुरिरिङ्गिषयिषीय
अनुरिरिङ्गिषिषीवहि / अनुरिरिङ्गिषयिषीवहि
अनुरिरिङ्गिषिषीमहि / अनुरिरिङ्गिषयिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः