अनु + रङ्घ् धातुरूपाणि - रघिँ भाषार्थः च - चुरादिः - लृट् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुरङ्घयिष्यति / अनुरङ्घिष्यति
अनुरङ्घयिष्यतः / अनुरङ्घिष्यतः
अनुरङ्घयिष्यन्ति / अनुरङ्घिष्यन्ति
मध्यम
अनुरङ्घयिष्यसि / अनुरङ्घिष्यसि
अनुरङ्घयिष्यथः / अनुरङ्घिष्यथः
अनुरङ्घयिष्यथ / अनुरङ्घिष्यथ
उत्तम
अनुरङ्घयिष्यामि / अनुरङ्घिष्यामि
अनुरङ्घयिष्यावः / अनुरङ्घिष्यावः
अनुरङ्घयिष्यामः / अनुरङ्घिष्यामः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुरङ्घयिष्यते / अनुरङ्घिष्यते
अनुरङ्घयिष्येते / अनुरङ्घिष्येते
अनुरङ्घयिष्यन्ते / अनुरङ्घिष्यन्ते
मध्यम
अनुरङ्घयिष्यसे / अनुरङ्घिष्यसे
अनुरङ्घयिष्येथे / अनुरङ्घिष्येथे
अनुरङ्घयिष्यध्वे / अनुरङ्घिष्यध्वे
उत्तम
अनुरङ्घयिष्ये / अनुरङ्घिष्ये
अनुरङ्घयिष्यावहे / अनुरङ्घिष्यावहे
अनुरङ्घयिष्यामहे / अनुरङ्घिष्यामहे
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुरङ्घिष्यते / अनुरङ्घयिष्यते
अनुरङ्घिष्येते / अनुरङ्घयिष्येते
अनुरङ्घिष्यन्ते / अनुरङ्घयिष्यन्ते
मध्यम
अनुरङ्घिष्यसे / अनुरङ्घयिष्यसे
अनुरङ्घिष्येथे / अनुरङ्घयिष्येथे
अनुरङ्घिष्यध्वे / अनुरङ्घयिष्यध्वे
उत्तम
अनुरङ्घिष्ये / अनुरङ्घयिष्ये
अनुरङ्घिष्यावहे / अनुरङ्घयिष्यावहे
अनुरङ्घिष्यामहे / अनुरङ्घयिष्यामहे
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः