अनु + मङ्घ् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - मघिँ गत्याक्षेपे गतौ गत्यारम्भे चेत्यपरे मघिँ कैतवे च - भ्वादिः - आशीर्लिङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुमिमङ्घिष्यात् / अनुमिमङ्घिष्याद्
अनुमिमङ्घिष्यास्ताम्
अनुमिमङ्घिष्यासुः
मध्यम
अनुमिमङ्घिष्याः
अनुमिमङ्घिष्यास्तम्
अनुमिमङ्घिष्यास्त
उत्तम
अनुमिमङ्घिष्यासम्
अनुमिमङ्घिष्यास्व
अनुमिमङ्घिष्यास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुमिमङ्घिषयिषीष्ट
अनुमिमङ्घिषयिषीयास्ताम्
अनुमिमङ्घिषयिषीरन्
मध्यम
अनुमिमङ्घिषयिषीष्ठाः
अनुमिमङ्घिषयिषीयास्थाम्
अनुमिमङ्घिषयिषीढ्वम् / अनुमिमङ्घिषयिषीध्वम्
उत्तम
अनुमिमङ्घिषयिषीय
अनुमिमङ्घिषयिषीवहि
अनुमिमङ्घिषयिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुमिमङ्घिषिषीष्ट / अनुमिमङ्घिषयिषीष्ट
अनुमिमङ्घिषिषीयास्ताम् / अनुमिमङ्घिषयिषीयास्ताम्
अनुमिमङ्घिषिषीरन् / अनुमिमङ्घिषयिषीरन्
मध्यम
अनुमिमङ्घिषिषीष्ठाः / अनुमिमङ्घिषयिषीष्ठाः
अनुमिमङ्घिषिषीयास्थाम् / अनुमिमङ्घिषयिषीयास्थाम्
अनुमिमङ्घिषिषीध्वम् / अनुमिमङ्घिषयिषीढ्वम् / अनुमिमङ्घिषयिषीध्वम्
उत्तम
अनुमिमङ्घिषिषीय / अनुमिमङ्घिषयिषीय
अनुमिमङ्घिषिषीवहि / अनुमिमङ्घिषयिषीवहि
अनुमिमङ्घिषिषीमहि / अनुमिमङ्घिषयिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः