अनु + नन्द् + णिच् धातुरूपाणि - लुट् लकारः

टुनदिँ समृद्धौ - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुनन्दयिता
अनुनन्दयितारौ
अनुनन्दयितारः
मध्यम
अनुनन्दयितासि
अनुनन्दयितास्थः
अनुनन्दयितास्थ
उत्तम
अनुनन्दयितास्मि
अनुनन्दयितास्वः
अनुनन्दयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुनन्दयिता
अनुनन्दयितारौ
अनुनन्दयितारः
मध्यम
अनुनन्दयितासे
अनुनन्दयितासाथे
अनुनन्दयिताध्वे
उत्तम
अनुनन्दयिताहे
अनुनन्दयितास्वहे
अनुनन्दयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुनन्दिता / अनुनन्दयिता
अनुनन्दितारौ / अनुनन्दयितारौ
अनुनन्दितारः / अनुनन्दयितारः
मध्यम
अनुनन्दितासे / अनुनन्दयितासे
अनुनन्दितासाथे / अनुनन्दयितासाथे
अनुनन्दिताध्वे / अनुनन्दयिताध्वे
उत्तम
अनुनन्दिताहे / अनुनन्दयिताहे
अनुनन्दितास्वहे / अनुनन्दयितास्वहे
अनुनन्दितास्महे / अनुनन्दयितास्महे
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः