अनु + टिक् + णिच् धातुरूपाणि - टिकृँ गत्यर्थः - भ्वादिः - आशीर्लिङ् लकारः


 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुटेक्यात् / अनुटेक्याद्
अनुटेक्यास्ताम्
अनुटेक्यासुः
मध्यम
अनुटेक्याः
अनुटेक्यास्तम्
अनुटेक्यास्त
उत्तम
अनुटेक्यासम्
अनुटेक्यास्व
अनुटेक्यास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुटेकयिषीष्ट
अनुटेकयिषीयास्ताम्
अनुटेकयिषीरन्
मध्यम
अनुटेकयिषीष्ठाः
अनुटेकयिषीयास्थाम्
अनुटेकयिषीढ्वम् / अनुटेकयिषीध्वम्
उत्तम
अनुटेकयिषीय
अनुटेकयिषीवहि
अनुटेकयिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुटेकिषीष्ट / अनुटेकयिषीष्ट
अनुटेकिषीयास्ताम् / अनुटेकयिषीयास्ताम्
अनुटेकिषीरन् / अनुटेकयिषीरन्
मध्यम
अनुटेकिषीष्ठाः / अनुटेकयिषीष्ठाः
अनुटेकिषीयास्थाम् / अनुटेकयिषीयास्थाम्
अनुटेकिषीध्वम् / अनुटेकयिषीढ्वम् / अनुटेकयिषीध्वम्
उत्तम
अनुटेकिषीय / अनुटेकयिषीय
अनुटेकिषीवहि / अनुटेकयिषीवहि
अनुटेकिषीमहि / अनुटेकयिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः