गुप् धातुरूपाणि - गुपँ भाषार्थः - चुरादिः - विधिलिङ् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
गोपयेत् / गोपयेद् / गोपेत् / गोपेद्
गोपयेताम् / गोपेताम्
गोपयेयुः / गोपेयुः
मध्यम
गोपयेः / गोपेः
गोपयेतम् / गोपेतम्
गोपयेत / गोपेत
उत्तम
गोपयेयम् / गोपेयम्
गोपयेव / गोपेव
गोपयेम / गोपेम
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
गोपयेत / गोपेत
गोपयेयाताम् / गोपेयाताम्
गोपयेरन् / गोपेरन्
मध्यम
गोपयेथाः / गोपेथाः
गोपयेयाथाम् / गोपेयाथाम्
गोपयेध्वम् / गोपेध्वम्
उत्तम
गोपयेय / गोपेय
गोपयेवहि / गोपेवहि
गोपयेमहि / गोपेमहि
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
गोप्येत / गुप्येत
गोप्येयाताम् / गुप्येयाताम्
गोप्येरन् / गुप्येरन्
मध्यम
गोप्येथाः / गुप्येथाः
गोप्येयाथाम् / गुप्येयाथाम्
गोप्येध्वम् / गुप्येध्वम्
उत्तम
गोप्येय / गुप्येय
गोप्येवहि / गुप्येवहि
गोप्येमहि / गुप्येमहि
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः