सु + श्रि + सन् धातुरूपाणि - विधिलिङ् लकारः

श्रिञ् सेवायाम् - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुशिश्रयिषेत् / सुशिश्रयिषेद् / सुशिश्रीषेत् / सुशिश्रीषेद्
सुशिश्रयिषेताम् / सुशिश्रीषेताम्
सुशिश्रयिषेयुः / सुशिश्रीषेयुः
मध्यम
सुशिश्रयिषेः / सुशिश्रीषेः
सुशिश्रयिषेतम् / सुशिश्रीषेतम्
सुशिश्रयिषेत / सुशिश्रीषेत
उत्तम
सुशिश्रयिषेयम् / सुशिश्रीषेयम्
सुशिश्रयिषेव / सुशिश्रीषेव
सुशिश्रयिषेम / सुशिश्रीषेम
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुशिश्रयिषेत / सुशिश्रीषेत
सुशिश्रयिषेयाताम् / सुशिश्रीषेयाताम्
सुशिश्रयिषेरन् / सुशिश्रीषेरन्
मध्यम
सुशिश्रयिषेथाः / सुशिश्रीषेथाः
सुशिश्रयिषेयाथाम् / सुशिश्रीषेयाथाम्
सुशिश्रयिषेध्वम् / सुशिश्रीषेध्वम्
उत्तम
सुशिश्रयिषेय / सुशिश्रीषेय
सुशिश्रयिषेवहि / सुशिश्रीषेवहि
सुशिश्रयिषेमहि / सुशिश्रीषेमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुशिश्रयिष्येत / सुशिश्रीष्येत
सुशिश्रयिष्येयाताम् / सुशिश्रीष्येयाताम्
सुशिश्रयिष्येरन् / सुशिश्रीष्येरन्
मध्यम
सुशिश्रयिष्येथाः / सुशिश्रीष्येथाः
सुशिश्रयिष्येयाथाम् / सुशिश्रीष्येयाथाम्
सुशिश्रयिष्येध्वम् / सुशिश्रीष्येध्वम्
उत्तम
सुशिश्रयिष्येय / सुशिश्रीष्येय
सुशिश्रयिष्येवहि / सुशिश्रीष्येवहि
सुशिश्रयिष्येमहि / सुशिश्रीष्येमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः