परा + मा + णिच् धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

मा माने - अदादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परामाप्यात् / परामाप्याद्
परामाप्यास्ताम्
परामाप्यासुः
मध्यम
परामाप्याः
परामाप्यास्तम्
परामाप्यास्त
उत्तम
परामाप्यासम्
परामाप्यास्व
परामाप्यास्म
 

कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परामापयिषीष्ट
परामापयिषीयास्ताम्
परामापयिषीरन्
मध्यम
परामापयिषीष्ठाः
परामापयिषीयास्थाम्
परामापयिषीढ्वम् / परामापयिषीध्वम्
उत्तम
परामापयिषीय
परामापयिषीवहि
परामापयिषीमहि
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परामापिषीष्ट / परामापयिषीष्ट
परामापिषीयास्ताम् / परामापयिषीयास्ताम्
परामापिषीरन् / परामापयिषीरन्
मध्यम
परामापिषीष्ठाः / परामापयिषीष्ठाः
परामापिषीयास्थाम् / परामापयिषीयास्थाम्
परामापिषीध्वम् / परामापयिषीढ्वम् / परामापयिषीध्वम्
उत्तम
परामापिषीय / परामापयिषीय
परामापिषीवहि / परामापयिषीवहि
परामापिषीमहि / परामापयिषीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः