परा + पा धातुरूपाणि - आशीर्लिङ् लकारः

पा पाने - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 

कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परापेयात् / परापेयाद्
परापेयास्ताम्
परापेयासुः
मध्यम
परापेयाः
परापेयास्तम्
परापेयास्त
उत्तम
परापेयासम्
परापेयास्व
परापेयास्म
 

कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परापायिषीष्ट / परापासीष्ट
परापायिषीयास्ताम् / परापासीयास्ताम्
परापायिषीरन् / परापासीरन्
मध्यम
परापायिषीष्ठाः / परापासीष्ठाः
परापायिषीयास्थाम् / परापासीयास्थाम्
परापायिषीढ्वम् / परापायिषीध्वम् / परापासीध्वम्
उत्तम
परापायिषीय / परापासीय
परापायिषीवहि / परापासीवहि
परापायिषीमहि / परापासीमहि
 


सनादि प्रत्ययाः

उपसर्गाः