ईश् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - ईशँ ऐश्वर्ये - अदादिः - आशीर्लिङ् लकारः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
कर्तरि प्रयोगः परस्मै पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
ईशिशिष्यात् / ईशिशिष्याद्
ईशिशिष्यास्ताम्
ईशिशिष्यासुः
मध्यम
ईशिशिष्याः
ईशिशिष्यास्तम्
ईशिशिष्यास्त
उत्तम
ईशिशिष्यासम्
ईशिशिष्यास्व
ईशिशिष्यास्म
कर्तरि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
ईशिशिषयिषीष्ट
ईशिशिषयिषीयास्ताम्
ईशिशिषयिषीरन्
मध्यम
ईशिशिषयिषीष्ठाः
ईशिशिषयिषीयास्थाम्
ईशिशिषयिषीढ्वम् / ईशिशिषयिषीध्वम्
उत्तम
ईशिशिषयिषीय
ईशिशिषयिषीवहि
ईशिशिषयिषीमहि
कर्मणि प्रयोगः आत्मने पदम्
एक
द्वि
बहु
प्रथम
ईशिशिषिषीष्ट / ईशिशिषयिषीष्ट
ईशिशिषिषीयास्ताम् / ईशिशिषयिषीयास्ताम्
ईशिशिषिषीरन् / ईशिशिषयिषीरन्
मध्यम
ईशिशिषिषीष्ठाः / ईशिशिषयिषीष्ठाः
ईशिशिषिषीयास्थाम् / ईशिशिषयिषीयास्थाम्
ईशिशिषिषीध्वम् / ईशिशिषयिषीढ्वम् / ईशिशिषयिषीध्वम्
उत्तम
ईशिशिषिषीय / ईशिशिषयिषीय
ईशिशिषिषीवहि / ईशिशिषयिषीवहि
ईशिशिषिषीमहि / ईशिशिषयिषीमहि
सनादि प्रत्ययाः
उपसर्गाः