दुस् + मन्थ् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - कर्मणि प्रयोगः आशीर्लिङ् लकारः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्मिमन्थिषिषीष्ट / दुर्मिमन्थिषयिषीष्ट
दुर्मिमन्थिषिषीयास्ताम् / दुर्मिमन्थिषयिषीयास्ताम्
दुर्मिमन्थिषिषीरन् / दुर्मिमन्थिषयिषीरन्
मध्यम
दुर्मिमन्थिषिषीष्ठाः / दुर्मिमन्थिषयिषीष्ठाः
दुर्मिमन्थिषिषीयास्थाम् / दुर्मिमन्थिषयिषीयास्थाम्
दुर्मिमन्थिषिषीध्वम् / दुर्मिमन्थिषयिषीढ्वम् / दुर्मिमन्थिषयिषीध्वम्
उत्तम
दुर्मिमन्थिषिषीय / दुर्मिमन्थिषयिषीय
दुर्मिमन्थिषिषीवहि / दुर्मिमन्थिषयिषीवहि
दुर्मिमन्थिषिषीमहि / दुर्मिमन्थिषयिषीमहि