दुस् + कुश् + यङ् + णिच् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - कुशँ संश्लेषणे श्लेषणे इत्येके - दिवादिः - कर्मणि प्रयोगः लुट् लकारः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुश्चोकुश्ययिषिता / दुश्चोकुश्ययिषयिता
दुश्चोकुश्ययिषितारौ / दुश्चोकुश्ययिषयितारौ
दुश्चोकुश्ययिषितारः / दुश्चोकुश्ययिषयितारः
मध्यम
दुश्चोकुश्ययिषितासे / दुश्चोकुश्ययिषयितासे
दुश्चोकुश्ययिषितासाथे / दुश्चोकुश्ययिषयितासाथे
दुश्चोकुश्ययिषिताध्वे / दुश्चोकुश्ययिषयिताध्वे
उत्तम
दुश्चोकुश्ययिषिताहे / दुश्चोकुश्ययिषयिताहे
दुश्चोकुश्ययिषितास्वहे / दुश्चोकुश्ययिषयितास्वहे
दुश्चोकुश्ययिषितास्महे / दुश्चोकुश्ययिषयितास्महे