दुर् + स्पृह धातुरूपाणि - कर्तरि प्रयोगः लृट् लकारः आत्मने पदम्

स्पृह ईप्सायाम् - चुरादिः

 
 
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुस्पृहयिष्यते / दुःस्पृहयिष्यते / दुस्स्पृहयिष्यते
दुस्पृहयिष्येते / दुःस्पृहयिष्येते / दुस्स्पृहयिष्येते
दुस्पृहयिष्यन्ते / दुःस्पृहयिष्यन्ते / दुस्स्पृहयिष्यन्ते
मध्यम
दुस्पृहयिष्यसे / दुःस्पृहयिष्यसे / दुस्स्पृहयिष्यसे
दुस्पृहयिष्येथे / दुःस्पृहयिष्येथे / दुस्स्पृहयिष्येथे
दुस्पृहयिष्यध्वे / दुःस्पृहयिष्यध्वे / दुस्स्पृहयिष्यध्वे
उत्तम
दुस्पृहयिष्ये / दुःस्पृहयिष्ये / दुस्स्पृहयिष्ये
दुस्पृहयिष्यावहे / दुःस्पृहयिष्यावहे / दुस्स्पृहयिष्यावहे
दुस्पृहयिष्यामहे / दुःस्पृहयिष्यामहे / दुस्स्पृहयिष्यामहे