दुर् + शोण् + यङ् + णिच् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - शोणृँ वर्णगत्योः - भ्वादिः - कर्मणि प्रयोगः लुट् लकारः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःशोशोण्ययिषिता / दुश्शोशोण्ययिषिता / दुःशोशोण्ययिषयिता / दुश्शोशोण्ययिषयिता
दुःशोशोण्ययिषितारौ / दुश्शोशोण्ययिषितारौ / दुःशोशोण्ययिषयितारौ / दुश्शोशोण्ययिषयितारौ
दुःशोशोण्ययिषितारः / दुश्शोशोण्ययिषितारः / दुःशोशोण्ययिषयितारः / दुश्शोशोण्ययिषयितारः
मध्यम
दुःशोशोण्ययिषितासे / दुश्शोशोण्ययिषितासे / दुःशोशोण्ययिषयितासे / दुश्शोशोण्ययिषयितासे
दुःशोशोण्ययिषितासाथे / दुश्शोशोण्ययिषितासाथे / दुःशोशोण्ययिषयितासाथे / दुश्शोशोण्ययिषयितासाथे
दुःशोशोण्ययिषिताध्वे / दुश्शोशोण्ययिषिताध्वे / दुःशोशोण्ययिषयिताध्वे / दुश्शोशोण्ययिषयिताध्वे
उत्तम
दुःशोशोण्ययिषिताहे / दुश्शोशोण्ययिषिताहे / दुःशोशोण्ययिषयिताहे / दुश्शोशोण्ययिषयिताहे
दुःशोशोण्ययिषितास्वहे / दुश्शोशोण्ययिषितास्वहे / दुःशोशोण्ययिषयितास्वहे / दुश्शोशोण्ययिषयितास्वहे
दुःशोशोण्ययिषितास्महे / दुश्शोशोण्ययिषितास्महे / दुःशोशोण्ययिषयितास्महे / दुश्शोशोण्ययिषयितास्महे