दुर् + शीक् धातुरूपाणि - शीकँ भाषार्थः च - चुरादिः - कर्तरि प्रयोगः आशीर्लिङ् लकारः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःशीक्यात् / दुःशीक्याद् / दुश्शीक्यात् / दुश्शीक्याद्
दुःशीक्यास्ताम् / दुश्शीक्यास्ताम्
दुःशीक्यासुः / दुश्शीक्यासुः
मध्यम
दुःशीक्याः / दुश्शीक्याः
दुःशीक्यास्तम् / दुश्शीक्यास्तम्
दुःशीक्यास्त / दुश्शीक्यास्त
उत्तम
दुःशीक्यासम् / दुश्शीक्यासम्
दुःशीक्यास्व / दुश्शीक्यास्व
दुःशीक्यास्म / दुश्शीक्यास्म