दुर् + शिङ्ख् + यङ्लुक् + सन् + णिच् धातुरूपाणि - शिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - कर्मणि प्रयोगः लृङ् लकारः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुरशेशिङ्खिषिष्यत / दुरशेशिङ्खिषयिष्यत
दुरशेशिङ्खिषिष्येताम् / दुरशेशिङ्खिषयिष्येताम्
दुरशेशिङ्खिषिष्यन्त / दुरशेशिङ्खिषयिष्यन्त
मध्यम
दुरशेशिङ्खिषिष्यथाः / दुरशेशिङ्खिषयिष्यथाः
दुरशेशिङ्खिषिष्येथाम् / दुरशेशिङ्खिषयिष्येथाम्
दुरशेशिङ्खिषिष्यध्वम् / दुरशेशिङ्खिषयिष्यध्वम्
उत्तम
दुरशेशिङ्खिषिष्ये / दुरशेशिङ्खिषयिष्ये
दुरशेशिङ्खिषिष्यावहि / दुरशेशिङ्खिषयिष्यावहि
दुरशेशिङ्खिषिष्यामहि / दुरशेशिङ्खिषयिष्यामहि