दुर् + मंह् धातुरूपाणि - महिँ भाषार्थः च - चुरादिः - कर्तरि प्रयोगः लोट् लकारः परस्मै पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुर्मंहयतात् / दुर्मंहयताद् / दुर्मंहयतु / दुर्मंहतात् / दुर्मंहताद् / दुर्मंहतु
दुर्मंहयताम् / दुर्मंहताम्
दुर्मंहयन्तु / दुर्मंहन्तु
मध्यम
दुर्मंहयतात् / दुर्मंहयताद् / दुर्मंहय / दुर्मंहतात् / दुर्मंहताद् / दुर्मंह
दुर्मंहयतम् / दुर्मंहतम्
दुर्मंहयत / दुर्मंहत
उत्तम
दुर्मंहयानि / दुर्मंहानि
दुर्मंहयाव / दुर्मंहाव
दुर्मंहयाम / दुर्मंहाम