दुर् + बृंह् + णिच् धातुरूपाणि - बृहिँ भाषार्थः - चुरादिः - कर्मणि प्रयोगः लुङ् लकारः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुरबृंहि
दुरबृंहिषाताम् / दुरबृंहयिषाताम्
दुरबृंहिषत / दुरबृंहयिषत
मध्यम
दुरबृंहिष्ठाः / दुरबृंहयिष्ठाः
दुरबृंहिषाथाम् / दुरबृंहयिषाथाम्
दुरबृंहिढ्वम् / दुरबृंहिध्वम् / दुरबृंहयिढ्वम् / दुरबृंहयिध्वम्
उत्तम
दुरबृंहिषि / दुरबृंहयिषि
दुरबृंहिष्वहि / दुरबृंहयिष्वहि
दुरबृंहिष्महि / दुरबृंहयिष्महि