तिक् धातुरूपाणि - तिकृँ गत्यर्थः - भ्वादिः - कर्मणि प्रयोगः लिट् लकारः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
तितिके
तितिकाते
तितिकिरे
मध्यम पुरुषः
तितिकिषे
तितिकाथे
तितिकिध्वे
उत्तम पुरुषः
तितिके
तितिकिवहे
तितिकिमहे
प्रथम
तितिके
तितिकाते
तितिकिरे
मध्यम
तितिकिषे
तितिकाथे
तितिकिध्वे
उत्तम
तितिके
तितिकिवहे
तितिकिमहे