आङ् + रङ्घ् धातुरूपाणि - रघिँ भाषार्थः च - चुरादिः - कर्मणि प्रयोगः लुङ् लकारः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
आरङ्घि
आरङ्घिषाताम् / आरङ्घयिषाताम्
आरङ्घिषत / आरङ्घयिषत
मध्यम
आरङ्घिष्ठाः / आरङ्घयिष्ठाः
आरङ्घिषाथाम् / आरङ्घयिषाथाम्
आरङ्घिढ्वम् / आरङ्घयिढ्वम् / आरङ्घयिध्वम्
उत्तम
आरङ्घिषि / आरङ्घयिषि
आरङ्घिष्वहि / आरङ्घयिष्वहि
आरङ्घिष्महि / आरङ्घयिष्महि