आङ् + रङ्घ् धातुरूपाणि - रघिँ भाषार्थः च - चुरादिः - कर्तरि प्रयोगः लङ् लकारः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
आरङ्घयत / आरङ्घत
आरङ्घयेताम् / आरङ्घेताम्
आरङ्घयन्त / आरङ्घन्त
मध्यम
आरङ्घयथाः / आरङ्घथाः
आरङ्घयेथाम् / आरङ्घेथाम्
आरङ्घयध्वम् / आरङ्घध्वम्
उत्तम
आरङ्घये / आरङ्घे
आरङ्घयावहि / आरङ्घावहि
आरङ्घयामहि / आरङ्घामहि