अव + शीक् धातुरूपाणि - शीकँ भाषार्थः च - चुरादिः - कर्मणि प्रयोगः लुट् लकारः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अवशीकिता / अवशीकयिता
अवशीकितारौ / अवशीकयितारौ
अवशीकितारः / अवशीकयितारः
मध्यम
अवशीकितासे / अवशीकयितासे
अवशीकितासाथे / अवशीकयितासाथे
अवशीकिताध्वे / अवशीकयिताध्वे
उत्तम
अवशीकिताहे / अवशीकयिताहे
अवशीकितास्वहे / अवशीकयितास्वहे
अवशीकितास्महे / अवशीकयितास्महे