अनु + रङ्घ् धातुरूपाणि - रघिँ भाषार्थः च - चुरादिः - कर्तरि प्रयोगः लृट् लकारः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुरङ्घयिष्यते / अनुरङ्घिष्यते
अनुरङ्घयिष्येते / अनुरङ्घिष्येते
अनुरङ्घयिष्यन्ते / अनुरङ्घिष्यन्ते
मध्यम
अनुरङ्घयिष्यसे / अनुरङ्घिष्यसे
अनुरङ्घयिष्येथे / अनुरङ्घिष्येथे
अनुरङ्घयिष्यध्वे / अनुरङ्घिष्यध्वे
उत्तम
अनुरङ्घयिष्ये / अनुरङ्घिष्ये
अनुरङ्घयिष्यावहे / अनुरङ्घिष्यावहे
अनुरङ्घयिष्यामहे / अनुरङ्घिष्यामहे