अनु + मृज् + सन् धातुरूपाणि - कर्मणि प्रयोगः लोट् लकारः आत्मने पदम्
मृजूँ मृजूँश् शुद्धौ - अदादिः
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुमिमार्जिष्यताम् / अनुमिमृक्ष्यताम्
अनुमिमार्जिष्येताम् / अनुमिमृक्ष्येताम्
अनुमिमार्जिष्यन्ताम् / अनुमिमृक्ष्यन्ताम्
मध्यम
अनुमिमार्जिष्यस्व / अनुमिमृक्ष्यस्व
अनुमिमार्जिष्येथाम् / अनुमिमृक्ष्येथाम्
अनुमिमार्जिष्यध्वम् / अनुमिमृक्ष्यध्वम्
उत्तम
अनुमिमार्जिष्यै / अनुमिमृक्ष्यै
अनुमिमार्जिष्यावहै / अनुमिमृक्ष्यावहै
अनुमिमार्जिष्यामहै / अनुमिमृक्ष्यामहै