कृदन्तरूपाणि - दुस् + स्तुच् + क्तवतुँ - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - सेट्


 
प्रातिपदिकम्
प्रथमा एकवचनम्
दुस्तोचितवत् (पुं)
दुस्तोचितवान्
दुःस्तोचितवत् (पुं)
दुःस्तोचितवान्
दुस्स्तोचितवत् (पुं)
दुस्स्तोचितवान्
दुस्तुचितवत् (पुं)
दुस्तुचितवान्
दुःस्तुचितवत् (पुं)
दुःस्तुचितवान्
दुस्स्तुचितवत् (पुं)
दुस्स्तुचितवान्
दुस्तोचितवती (स्त्री)
दुस्तोचितवती
दुःस्तोचितवती (स्त्री)
दुःस्तोचितवती
दुस्स्तोचितवती (स्त्री)
दुस्स्तोचितवती
दुस्तुचितवती (स्त्री)
दुस्तुचितवती
दुःस्तुचितवती (स्त्री)
दुःस्तुचितवती
दुस्स्तुचितवती (स्त्री)
दुस्स्तुचितवती
दुस्तोचितवत् (नपुं)
दुस्तोचितवत् / दुस्तोचितवद्
दुःस्तोचितवत् (नपुं)
दुःस्तोचितवत् / दुःस्तोचितवद्
दुस्स्तोचितवत् (नपुं)
दुस्स्तोचितवत् / दुस्स्तोचितवद्
दुस्तुचितवत् (नपुं)
दुस्तुचितवत् / दुस्तुचितवद्
दुःस्तुचितवत् (नपुं)
दुःस्तुचितवत् / दुःस्तुचितवद्
दुस्स्तुचितवत् (नपुं)
दुस्स्तुचितवत् / दुस्स्तुचितवद्