दुर् + स्कुन्द् धातुरूपाणि - स्कुदिँ आप्रवणे - भ्वादिः - कर्मणि प्रयोगः विधिलिङ् लकारः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुस्कुन्द्येत / दुःस्कुन्द्येत / दुस्स्कुन्द्येत
दुस्कुन्द्येयाताम् / दुःस्कुन्द्येयाताम् / दुस्स्कुन्द्येयाताम्
दुस्कुन्द्येरन् / दुःस्कुन्द्येरन् / दुस्स्कुन्द्येरन्
मध्यम
दुस्कुन्द्येथाः / दुःस्कुन्द्येथाः / दुस्स्कुन्द्येथाः
दुस्कुन्द्येयाथाम् / दुःस्कुन्द्येयाथाम् / दुस्स्कुन्द्येयाथाम्
दुस्कुन्द्येध्वम् / दुःस्कुन्द्येध्वम् / दुस्स्कुन्द्येध्वम्
उत्तम
दुस्कुन्द्येय / दुःस्कुन्द्येय / दुस्स्कुन्द्येय
दुस्कुन्द्येवहि / दुःस्कुन्द्येवहि / दुस्स्कुन्द्येवहि
दुस्कुन्द्येमहि / दुःस्कुन्द्येमहि / दुस्स्कुन्द्येमहि