अनु + रङ्घ् धातुरूपाणि - रघिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - कर्मणि प्रयोगः आशीर्लिङ् लकारः आत्मने पदम्
एकवचनम्
द्विवचनम्
बहुवचनम्
प्रथम पुरुषः
मध्यम पुरुषः
उत्तम पुरुषः
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अनुरङ्घिषीष्ट
अनुरङ्घिषीयास्ताम्
अनुरङ्घिषीरन्
मध्यम
अनुरङ्घिषीष्ठाः
अनुरङ्घिषीयास्थाम्
अनुरङ्घिषीध्वम्
उत्तम
अनुरङ्घिषीय
अनुरङ्घिषीवहि
अनुरङ्घिषीमहि