वि + तृह् + यङ् + णिच् धातु रूप - तृहूँ हिंसार्थः - तुदादिः - लृङ् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
व्यतरीतृह्ययिष्यत् / व्यतरीतृह्ययिष्यद्
व्यतरीतृह्ययिष्यताम्
व्यतरीतृह्ययिष्यन्
मध्यम
व्यतरीतृह्ययिष्यः
व्यतरीतृह्ययिष्यतम्
व्यतरीतृह्ययिष्यत
उत्तम
व्यतरीतृह्ययिष्यम्
व्यतरीतृह्ययिष्याव
व्यतरीतृह्ययिष्याम
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
व्यतरीतृह्ययिष्यत
व्यतरीतृह्ययिष्येताम्
व्यतरीतृह्ययिष्यन्त
मध्यम
व्यतरीतृह्ययिष्यथाः
व्यतरीतृह्ययिष्येथाम्
व्यतरीतृह्ययिष्यध्वम्
उत्तम
व्यतरीतृह्ययिष्ये
व्यतरीतृह्ययिष्यावहि
व्यतरीतृह्ययिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
व्यतरीतृहिष्यत / व्यतरीतृह्ययिष्यत
व्यतरीतृहिष्येताम् / व्यतरीतृह्ययिष्येताम्
व्यतरीतृहिष्यन्त / व्यतरीतृह्ययिष्यन्त
मध्यम
व्यतरीतृहिष्यथाः / व्यतरीतृह्ययिष्यथाः
व्यतरीतृहिष्येथाम् / व्यतरीतृह्ययिष्येथाम्
व्यतरीतृहिष्यध्वम् / व्यतरीतृह्ययिष्यध्वम्
उत्तम
व्यतरीतृहिष्ये / व्यतरीतृह्ययिष्ये
व्यतरीतृहिष्यावहि / व्यतरीतृह्ययिष्यावहि
व्यतरीतृहिष्यामहि / व्यतरीतृह्ययिष्यामहि
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग