परा + क्षण् + यङ्लुक् + सन् + णिच् धातु रूप - क्षणुँ हिंसायाम् - तनादिः - लङ् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
पराचङ्क्षणिषयत् / पराचङ्क्षणिषयद् / पराचंक्षणिषयत् / पराचंक्षणिषयद्
पराचङ्क्षणिषयताम् / पराचंक्षणिषयताम्
पराचङ्क्षणिषयन् / पराचंक्षणिषयन्
मध्यम
पराचङ्क्षणिषयः / पराचंक्षणिषयः
पराचङ्क्षणिषयतम् / पराचंक्षणिषयतम्
पराचङ्क्षणिषयत / पराचंक्षणिषयत
उत्तम
पराचङ्क्षणिषयम् / पराचंक्षणिषयम्
पराचङ्क्षणिषयाव / पराचंक्षणिषयाव
पराचङ्क्षणिषयाम / पराचंक्षणिषयाम
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
पराचङ्क्षणिषयत / पराचंक्षणिषयत
पराचङ्क्षणिषयेताम् / पराचंक्षणिषयेताम्
पराचङ्क्षणिषयन्त / पराचंक्षणिषयन्त
मध्यम
पराचङ्क्षणिषयथाः / पराचंक्षणिषयथाः
पराचङ्क्षणिषयेथाम् / पराचंक्षणिषयेथाम्
पराचङ्क्षणिषयध्वम् / पराचंक्षणिषयध्वम्
उत्तम
पराचङ्क्षणिषये / पराचंक्षणिषये
पराचङ्क्षणिषयावहि / पराचंक्षणिषयावहि
पराचङ्क्षणिषयामहि / पराचंक्षणिषयामहि
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
पराचङ्क्षणिष्यत / पराचंक्षणिष्यत
पराचङ्क्षणिष्येताम् / पराचंक्षणिष्येताम्
पराचङ्क्षणिष्यन्त / पराचंक्षणिष्यन्त
मध्यम
पराचङ्क्षणिष्यथाः / पराचंक्षणिष्यथाः
पराचङ्क्षणिष्येथाम् / पराचंक्षणिष्येथाम्
पराचङ्क्षणिष्यध्वम् / पराचंक्षणिष्यध्वम्
उत्तम
पराचङ्क्षणिष्ये / पराचंक्षणिष्ये
पराचङ्क्षणिष्यावहि / पराचंक्षणिष्यावहि
पराचङ्क्षणिष्यामहि / पराचंक्षणिष्यामहि
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग