दुर् + श्लङ्क् + णिच् धातु रूप - श्लकिँ गतौ गत्यर्थः - भ्वादिः - लुट् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःश्लङ्कयिता / दुश्श्लङ्कयिता
दुःश्लङ्कयितारौ / दुश्श्लङ्कयितारौ
दुःश्लङ्कयितारः / दुश्श्लङ्कयितारः
मध्यम
दुःश्लङ्कयितासि / दुश्श्लङ्कयितासि
दुःश्लङ्कयितास्थः / दुश्श्लङ्कयितास्थः
दुःश्लङ्कयितास्थ / दुश्श्लङ्कयितास्थ
उत्तम
दुःश्लङ्कयितास्मि / दुश्श्लङ्कयितास्मि
दुःश्लङ्कयितास्वः / दुश्श्लङ्कयितास्वः
दुःश्लङ्कयितास्मः / दुश्श्लङ्कयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःश्लङ्कयिता / दुश्श्लङ्कयिता
दुःश्लङ्कयितारौ / दुश्श्लङ्कयितारौ
दुःश्लङ्कयितारः / दुश्श्लङ्कयितारः
मध्यम
दुःश्लङ्कयितासे / दुश्श्लङ्कयितासे
दुःश्लङ्कयितासाथे / दुश्श्लङ्कयितासाथे
दुःश्लङ्कयिताध्वे / दुश्श्लङ्कयिताध्वे
उत्तम
दुःश्लङ्कयिताहे / दुश्श्लङ्कयिताहे
दुःश्लङ्कयितास्वहे / दुश्श्लङ्कयितास्वहे
दुःश्लङ्कयितास्महे / दुश्श्लङ्कयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुःश्लङ्किता / दुश्श्लङ्किता / दुःश्लङ्कयिता / दुश्श्लङ्कयिता
दुःश्लङ्कितारौ / दुश्श्लङ्कितारौ / दुःश्लङ्कयितारौ / दुश्श्लङ्कयितारौ
दुःश्लङ्कितारः / दुश्श्लङ्कितारः / दुःश्लङ्कयितारः / दुश्श्लङ्कयितारः
मध्यम
दुःश्लङ्कितासे / दुश्श्लङ्कितासे / दुःश्लङ्कयितासे / दुश्श्लङ्कयितासे
दुःश्लङ्कितासाथे / दुश्श्लङ्कितासाथे / दुःश्लङ्कयितासाथे / दुश्श्लङ्कयितासाथे
दुःश्लङ्किताध्वे / दुश्श्लङ्किताध्वे / दुःश्लङ्कयिताध्वे / दुश्श्लङ्कयिताध्वे
उत्तम
दुःश्लङ्किताहे / दुश्श्लङ्किताहे / दुःश्लङ्कयिताहे / दुश्श्लङ्कयिताहे
दुःश्लङ्कितास्वहे / दुश्श्लङ्कितास्वहे / दुःश्लङ्कयितास्वहे / दुश्श्लङ्कयितास्वहे
दुःश्लङ्कितास्महे / दुश्श्लङ्कितास्महे / दुःश्लङ्कयितास्महे / दुश्श्लङ्कयितास्महे
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग