कृदन्त - दुस् + दंश् - दशिँ भाषार्थः - चुरादिः - सेट्


 
कृत प्रत्यय
कृदन्त
ल्युट्
दुर्दंशनम्
अनीयर्
दुर्दंशनीयः - दुर्दंशनीया
ण्वुल्
दुर्दंशकः - दुर्दंशिका
तुमुँन्
दुर्दंशयितुम् / दुर्दंशितुम्
तव्य
दुर्दंशयितव्यः / दुर्दंशितव्यः - दुर्दंशयितव्या / दुर्दंशितव्या
तृच्
दुर्दंशयिता / दुर्दंशिता - दुर्दंशयित्री / दुर्दंशित्री
ल्यप्
दुर्दंश्य
क्तवतुँ
दुर्दंशितवान् - दुर्दंशितवती
क्त
दुर्दंशितः - दुर्दंशिता
शतृँ
दुर्दंशयन् / दुर्दंशन् - दुर्दंशयन्ती / दुर्दंशन्ती
शानच्
दुर्दंशयमानः / दुर्दंशमानः - दुर्दंशयमाना / दुर्दंशमाना
यत्
दुर्दंश्यः - दुर्दंश्या
ण्यत्
दुर्दंश्यः - दुर्दंश्या
अच्
दुर्दंशः - दुर्दंशा
घञ्
दुर्दंशः
दुर्दंशा
युच्
दुर्दंशना


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग


अन्य