କୃଦନ୍ତ - सु + कुंस् - कुसिँ भाषार्थः - चुरादिः - सेट्
तुमुँन्
सुकुंसयितुम् / सुकुंसितुम्
तव्य
सुकुंसयितव्यः / सुकुंसितव्यः - सुकुंसयितव्या / सुकुंसितव्या
तृच्
सुकुंसयिता / सुकुंसिता - सुकुंसयित्री / सुकुंसित्री
क्तवतुँ
सुकुंसितवान् - सुकुंसितवती
शतृँ
सुकुंसयन् / सुकुंसन् - सुकुंसयन्ती / सुकुंसन्ती
शानच्
सुकुंसयमानः / सुकुंसमानः - सुकुंसयमाना / सुकुंसमाना