କୃଦନ୍ତ - दुर् + मंह् + णिच् + सन् - महिँ भाषार्थः च - चुरादिः - सेट्
अनीयर्
दुर्मिमंहयिषणीयः - दुर्मिमंहयिषणीया
ण्वुल्
दुर्मिमंहयिषकः - दुर्मिमंहयिषिका
तव्य
दुर्मिमंहयिषितव्यः - दुर्मिमंहयिषितव्या
तृच्
दुर्मिमंहयिषिता - दुर्मिमंहयिषित्री
क्तवतुँ
दुर्मिमंहयिषितवान् - दुर्मिमंहयिषितवती
क्त
दुर्मिमंहयिषितः - दुर्मिमंहयिषिता
शतृँ
दुर्मिमंहयिषन् - दुर्मिमंहयिषन्ती
शानच्
दुर्मिमंहयिषमाणः - दुर्मिमंहयिषमाणा
यत्
दुर्मिमंहयिष्यः - दुर्मिमंहयिष्या
अच्
दुर्मिमंहयिषः - दुर्मिमंहयिषा