କୃଦନ୍ତ - अनु + बंह् + णिच् + सन् - बहिँ वृद्धौ - भ्वादिः - सेट्


 
କୃତ୍ ପ୍ରତ୍ୟୟ
କୃଦନ୍ତ
ल्युट्
अनुबिबंहयिषणम्
अनीयर्
अनुबिबंहयिषणीयः - अनुबिबंहयिषणीया
ण्वुल्
अनुबिबंहयिषकः - अनुबिबंहयिषिका
तुमुँन्
अनुबिबंहयिषितुम्
तव्य
अनुबिबंहयिषितव्यः - अनुबिबंहयिषितव्या
तृच्
अनुबिबंहयिषिता - अनुबिबंहयिषित्री
ल्यप्
अनुबिबंहयिष्य
क्तवतुँ
अनुबिबंहयिषितवान् - अनुबिबंहयिषितवती
क्त
अनुबिबंहयिषितः - अनुबिबंहयिषिता
शतृँ
अनुबिबंहयिषन् - अनुबिबंहयिषन्ती
शानच्
अनुबिबंहयिषमाणः - अनुबिबंहयिषमाणा
यत्
अनुबिबंहयिष्यः - अनुबिबंहयिष्या
अच्
अनुबिबंहयिषः - अनुबिबंहयिषा
घञ्
अनुबिबंहयिषः
अनुबिबंहयिषा


ସନାଦି ପ୍ରତ୍ୟୟ

ଉପସର୍ଗ