अनु + त्रिङ्ख् + यङ्लुक् + सन् + णिच् धातुरूपे - त्रिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लुट् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अनुतेत्रिङ्खिषयिता
अनुतेत्रिङ्खिषयितारौ
अनुतेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
अनुतेत्रिङ्खिषयितासि
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्थः
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्थ
उत्तम
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्मि
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्वः
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अनुतेत्रिङ्खिषयिता
अनुतेत्रिङ्खिषयितारौ
अनुतेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
अनुतेत्रिङ्खिषयितासे
अनुतेत्रिङ्खिषयितासाथे
अनुतेत्रिङ्खिषयिताध्वे
उत्तम
अनुतेत्रिङ्खिषयिताहे
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्वहे
अनुतेत्रिङ्खिषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अनुतेत्रिङ्खिषिता / अनुतेत्रिङ्खिषयिता
अनुतेत्रिङ्खिषितारौ / अनुतेत्रिङ्खिषयितारौ
अनुतेत्रिङ्खिषितारः / अनुतेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
अनुतेत्रिङ्खिषितासे / अनुतेत्रिङ्खिषयितासे
अनुतेत्रिङ्खिषितासाथे / अनुतेत्रिङ्खिषयितासाथे
अनुतेत्रिङ्खिषिताध्वे / अनुतेत्रिङ्खिषयिताध्वे
उत्तम
अनुतेत्रिङ्खिषिताहे / अनुतेत्रिङ्खिषयिताहे
अनुतेत्रिङ्खिषितास्वहे / अनुतेत्रिङ्खिषयितास्वहे
अनुतेत्रिङ्खिषितास्महे / अनुतेत्रिङ्खिषयितास्महे
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग