दुर् + त्रिङ्ख् + यङ्लुक् + सन् + णिच् धातुरूपे - त्रिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - लुट् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
दुस्तेत्रिङ्खिषयिता
दुस्तेत्रिङ्खिषयितारौ
दुस्तेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
दुस्तेत्रिङ्खिषयितासि
दुस्तेत्रिङ्खिषयितास्थः
दुस्तेत्रिङ्खिषयितास्थ
उत्तम
दुस्तेत्रिङ्खिषयितास्मि
दुस्तेत्रिङ्खिषयितास्वः
दुस्तेत्रिङ्खिषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
दुस्तेत्रिङ्खिषयिता
दुस्तेत्रिङ्खिषयितारौ
दुस्तेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
दुस्तेत्रिङ्खिषयितासे
दुस्तेत्रिङ्खिषयितासाथे
दुस्तेत्रिङ्खिषयिताध्वे
उत्तम
दुस्तेत्रिङ्खिषयिताहे
दुस्तेत्रिङ्खिषयितास्वहे
दुस्तेत्रिङ्खिषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
दुस्तेत्रिङ्खिषिता / दुस्तेत्रिङ्खिषयिता
दुस्तेत्रिङ्खिषितारौ / दुस्तेत्रिङ्खिषयितारौ
दुस्तेत्रिङ्खिषितारः / दुस्तेत्रिङ्खिषयितारः
मध्यम
दुस्तेत्रिङ्खिषितासे / दुस्तेत्रिङ्खिषयितासे
दुस्तेत्रिङ्खिषितासाथे / दुस्तेत्रिङ्खिषयितासाथे
दुस्तेत्रिङ्खिषिताध्वे / दुस्तेत्रिङ्खिषयिताध्वे
उत्तम
दुस्तेत्रिङ्खिषिताहे / दुस्तेत्रिङ्खिषयिताहे
दुस्तेत्रिङ्खिषितास्वहे / दुस्तेत्रिङ्खिषयितास्वहे
दुस्तेत्रिङ्खिषितास्महे / दुस्तेत्रिङ्खिषयितास्महे
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग