सु + स्नु + यङ्लुक् धातुरूपे - ष्णु प्रस्रवणे - अदादिः - लृट् लकार
कर्तरि प्रयोग परस्मैपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्तरि प्रयोग परस्मैपद
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
सुसोष्णविष्यति
सुसोष्णविष्यतः
सुसोष्णविष्यन्ति
मध्यम
सुसोष्णविष्यसि
सुसोष्णविष्यथः
सुसोष्णविष्यथ
उत्तम
सुसोष्णविष्यामि
सुसोष्णविष्यावः
सुसोष्णविष्यामः
कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
सुसोष्णाविष्यते / सुसोष्णविष्यते
सुसोष्णाविष्येते / सुसोष्णविष्येते
सुसोष्णाविष्यन्ते / सुसोष्णविष्यन्ते
मध्यम
सुसोष्णाविष्यसे / सुसोष्णविष्यसे
सुसोष्णाविष्येथे / सुसोष्णविष्येथे
सुसोष्णाविष्यध्वे / सुसोष्णविष्यध्वे
उत्तम
सुसोष्णाविष्ये / सुसोष्णविष्ये
सुसोष्णाविष्यावहे / सुसोष्णविष्यावहे
सुसोष्णाविष्यामहे / सुसोष्णविष्यामहे
सनादि प्रत्यय
णिच्
सन्
यङ्
यङ्लुक्
णिच् + सन्
यङ् + सन्
यङ्लुक् + सन्
सन् + णिच्
यङ् + णिच्
यङ्लुक् + णिच्
णिच् + सन् + णिच्
यङ् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + सन् + णिच्
यङ् + णिच् + सन्
यङ्लुक् + णिच् + सन्
यङ् + णिच् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच्
उपसर्ग