सु + लोच् धातुरूपे - लोचृँ भाषार्थः - चुरादिः - विधिलिङ् लकार
कर्तरि प्रयोग परस्मैपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्तरि प्रयोग परस्मैपद
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
सुलोचयेत् / सुलोचयेद् / सुलोचेत् / सुलोचेद्
सुलोचयेताम् / सुलोचेताम्
सुलोचयेयुः / सुलोचेयुः
मध्यम
सुलोचयेः / सुलोचेः
सुलोचयेतम् / सुलोचेतम्
सुलोचयेत / सुलोचेत
उत्तम
सुलोचयेयम् / सुलोचेयम्
सुलोचयेव / सुलोचेव
सुलोचयेम / सुलोचेम
कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
सुलोचयेत / सुलोचेत
सुलोचयेयाताम् / सुलोचेयाताम्
सुलोचयेरन् / सुलोचेरन्
मध्यम
सुलोचयेथाः / सुलोचेथाः
सुलोचयेयाथाम् / सुलोचेयाथाम्
सुलोचयेध्वम् / सुलोचेध्वम्
उत्तम
सुलोचयेय / सुलोचेय
सुलोचयेवहि / सुलोचेवहि
सुलोचयेमहि / सुलोचेमहि
कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
सुलोच्येत
सुलोच्येयाताम्
सुलोच्येरन्
मध्यम
सुलोच्येथाः
सुलोच्येयाथाम्
सुलोच्येध्वम्
उत्तम
सुलोच्येय
सुलोच्येवहि
सुलोच्येमहि
सनादि प्रत्यय
उपसर्ग