वि + मा + यङ्लुक् + णिच् धातुरूपे - माङ् माने - दिवादिः - लृङ् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
व्यमामापयिष्यत् / व्यमामापयिष्यद्
व्यमामापयिष्यताम्
व्यमामापयिष्यन्
मध्यम
व्यमामापयिष्यः
व्यमामापयिष्यतम्
व्यमामापयिष्यत
उत्तम
व्यमामापयिष्यम्
व्यमामापयिष्याव
व्यमामापयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
व्यमामापयिष्यत
व्यमामापयिष्येताम्
व्यमामापयिष्यन्त
मध्यम
व्यमामापयिष्यथाः
व्यमामापयिष्येथाम्
व्यमामापयिष्यध्वम्
उत्तम
व्यमामापयिष्ये
व्यमामापयिष्यावहि
व्यमामापयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
व्यमामापिष्यत / व्यमामापयिष्यत
व्यमामापिष्येताम् / व्यमामापयिष्येताम्
व्यमामापिष्यन्त / व्यमामापयिष्यन्त
मध्यम
व्यमामापिष्यथाः / व्यमामापयिष्यथाः
व्यमामापिष्येथाम् / व्यमामापयिष्येथाम्
व्यमामापिष्यध्वम् / व्यमामापयिष्यध्वम्
उत्तम
व्यमामापिष्ये / व्यमामापयिष्ये
व्यमामापिष्यावहि / व्यमामापयिष्यावहि
व्यमामापिष्यामहि / व्यमामापयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग