प्र + रङ्ख् + सन् + णिच् धातुरूपे - रखिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - लृङ् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
प्रारिरङ्खिषयिष्यत् / प्रारिरङ्खिषयिष्यद्
प्रारिरङ्खिषयिष्यताम्
प्रारिरङ्खिषयिष्यन्
मध्यम
प्रारिरङ्खिषयिष्यः
प्रारिरङ्खिषयिष्यतम्
प्रारिरङ्खिषयिष्यत
उत्तम
प्रारिरङ्खिषयिष्यम्
प्रारिरङ्खिषयिष्याव
प्रारिरङ्खिषयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
प्रारिरङ्खिषयिष्यत
प्रारिरङ्खिषयिष्येताम्
प्रारिरङ्खिषयिष्यन्त
मध्यम
प्रारिरङ्खिषयिष्यथाः
प्रारिरङ्खिषयिष्येथाम्
प्रारिरङ्खिषयिष्यध्वम्
उत्तम
प्रारिरङ्खिषयिष्ये
प्रारिरङ्खिषयिष्यावहि
प्रारिरङ्खिषयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
प्रारिरङ्खिषिष्यत / प्रारिरङ्खिषयिष्यत
प्रारिरङ्खिषिष्येताम् / प्रारिरङ्खिषयिष्येताम्
प्रारिरङ्खिषिष्यन्त / प्रारिरङ्खिषयिष्यन्त
मध्यम
प्रारिरङ्खिषिष्यथाः / प्रारिरङ्खिषयिष्यथाः
प्रारिरङ्खिषिष्येथाम् / प्रारिरङ्खिषयिष्येथाम्
प्रारिरङ्खिषिष्यध्वम् / प्रारिरङ्खिषयिष्यध्वम्
उत्तम
प्रारिरङ्खिषिष्ये / प्रारिरङ्खिषयिष्ये
प्रारिरङ्खिषिष्यावहि / प्रारिरङ्खिषयिष्यावहि
प्रारिरङ्खिषिष्यामहि / प्रारिरङ्खिषयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग