प्र + उङ्ख् + णिच् धातुरूपे - उखिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - लृङ् लकार
कर्तरि प्रयोग परस्मैपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्तरि प्रयोग परस्मैपद
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
प्रौङ्खयिष्यत् / प्रौङ्खयिष्यद्
प्रौङ्खयिष्यताम्
प्रौङ्खयिष्यन्
मध्यम
प्रौङ्खयिष्यः
प्रौङ्खयिष्यतम्
प्रौङ्खयिष्यत
उत्तम
प्रौङ्खयिष्यम्
प्रौङ्खयिष्याव
प्रौङ्खयिष्याम
कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
प्रौङ्खयिष्यत
प्रौङ्खयिष्येताम्
प्रौङ्खयिष्यन्त
मध्यम
प्रौङ्खयिष्यथाः
प्रौङ्खयिष्येथाम्
प्रौङ्खयिष्यध्वम्
उत्तम
प्रौङ्खयिष्ये
प्रौङ्खयिष्यावहि
प्रौङ्खयिष्यामहि
कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
प्रौङ्खिष्यत / प्रौङ्खयिष्यत
प्रौङ्खिष्येताम् / प्रौङ्खयिष्येताम्
प्रौङ्खिष्यन्त / प्रौङ्खयिष्यन्त
मध्यम
प्रौङ्खिष्यथाः / प्रौङ्खयिष्यथाः
प्रौङ्खिष्येथाम् / प्रौङ्खयिष्येथाम्
प्रौङ्खिष्यध्वम् / प्रौङ्खयिष्यध्वम्
उत्तम
प्रौङ्खिष्ये / प्रौङ्खयिष्ये
प्रौङ्खिष्यावहि / प्रौङ्खयिष्यावहि
प्रौङ्खिष्यामहि / प्रौङ्खयिष्यामहि
सनादि प्रत्यय
उपसर्ग