परा + नन्द् + यङ्लुक् + सन् + णिच् धातुरूपे - लृट् लकार

टुनदिँ समृद्धौ - भ्वादिः

 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
परानानन्दिषयिष्यति
परानानन्दिषयिष्यतः
परानानन्दिषयिष्यन्ति
मध्यम
परानानन्दिषयिष्यसि
परानानन्दिषयिष्यथः
परानानन्दिषयिष्यथ
उत्तम
परानानन्दिषयिष्यामि
परानानन्दिषयिष्यावः
परानानन्दिषयिष्यामः
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
परानानन्दिषयिष्यते
परानानन्दिषयिष्येते
परानानन्दिषयिष्यन्ते
मध्यम
परानानन्दिषयिष्यसे
परानानन्दिषयिष्येथे
परानानन्दिषयिष्यध्वे
उत्तम
परानानन्दिषयिष्ये
परानानन्दिषयिष्यावहे
परानानन्दिषयिष्यामहे
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
परानानन्दिषिष्यते / परानानन्दिषयिष्यते
परानानन्दिषिष्येते / परानानन्दिषयिष्येते
परानानन्दिषिष्यन्ते / परानानन्दिषयिष्यन्ते
मध्यम
परानानन्दिषिष्यसे / परानानन्दिषयिष्यसे
परानानन्दिषिष्येथे / परानानन्दिषयिष्येथे
परानानन्दिषिष्यध्वे / परानानन्दिषयिष्यध्वे
उत्तम
परानानन्दिषिष्ये / परानानन्दिषयिष्ये
परानानन्दिषिष्यावहे / परानानन्दिषयिष्यावहे
परानानन्दिषिष्यामहे / परानानन्दिषयिष्यामहे
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग