दुस् + सूद् धातुरूपे - षूदँ क्षरणे - भ्वादिः - लट् लकार
कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
दुःसूदते / दुस्सूदते
दुःसूदेते / दुस्सूदेते
दुःसूदन्ते / दुस्सूदन्ते
मध्यम
दुःसूदसे / दुस्सूदसे
दुःसूदेथे / दुस्सूदेथे
दुःसूदध्वे / दुस्सूदध्वे
उत्तम
दुःसूदे / दुस्सूदे
दुःसूदावहे / दुस्सूदावहे
दुःसूदामहे / दुस्सूदामहे
कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
दुःसूद्यते / दुस्सूद्यते
दुःसूद्येते / दुस्सूद्येते
दुःसूद्यन्ते / दुस्सूद्यन्ते
मध्यम
दुःसूद्यसे / दुस्सूद्यसे
दुःसूद्येथे / दुस्सूद्येथे
दुःसूद्यध्वे / दुस्सूद्यध्वे
उत्तम
दुःसूद्ये / दुस्सूद्ये
दुःसूद्यावहे / दुस्सूद्यावहे
दुःसूद्यामहे / दुस्सूद्यामहे
सनादि प्रत्यय
णिच्
सन्
यङ्
यङ्लुक्
णिच् + सन्
यङ् + सन्
यङ्लुक् + सन्
सन् + णिच्
यङ् + णिच्
यङ्लुक् + णिच्
णिच् + सन् + णिच्
यङ् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + सन् + णिच्
यङ् + णिच् + सन्
यङ्लुक् + णिच् + सन्
यङ् + णिच् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच्
उपसर्ग