आङ् + श्लङ्क् + यङ्लुक् + सन् + णिच् धातुरूपे - श्लकिँ गतौ गत्यर्थः - भ्वादिः - लृङ् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
आशाश्लङ्किषयिष्यत् / आशाश्लङ्किषयिष्यद्
आशाश्लङ्किषयिष्यताम्
आशाश्लङ्किषयिष्यन्
मध्यम
आशाश्लङ्किषयिष्यः
आशाश्लङ्किषयिष्यतम्
आशाश्लङ्किषयिष्यत
उत्तम
आशाश्लङ्किषयिष्यम्
आशाश्लङ्किषयिष्याव
आशाश्लङ्किषयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
आशाश्लङ्किषयिष्यत
आशाश्लङ्किषयिष्येताम्
आशाश्लङ्किषयिष्यन्त
मध्यम
आशाश्लङ्किषयिष्यथाः
आशाश्लङ्किषयिष्येथाम्
आशाश्लङ्किषयिष्यध्वम्
उत्तम
आशाश्लङ्किषयिष्ये
आशाश्लङ्किषयिष्यावहि
आशाश्लङ्किषयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
आशाश्लङ्किषिष्यत / आशाश्लङ्किषयिष्यत
आशाश्लङ्किषिष्येताम् / आशाश्लङ्किषयिष्येताम्
आशाश्लङ्किषिष्यन्त / आशाश्लङ्किषयिष्यन्त
मध्यम
आशाश्लङ्किषिष्यथाः / आशाश्लङ्किषयिष्यथाः
आशाश्लङ्किषिष्येथाम् / आशाश्लङ्किषयिष्येथाम्
आशाश्लङ्किषिष्यध्वम् / आशाश्लङ्किषयिष्यध्वम्
उत्तम
आशाश्लङ्किषिष्ये / आशाश्लङ्किषयिष्ये
आशाश्लङ्किषिष्यावहि / आशाश्लङ्किषयिष्यावहि
आशाश्लङ्किषिष्यामहि / आशाश्लङ्किषयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग