अभि + विथ् + सन् धातुरूपे - विथृँ याचने - भ्वादिः - लङ् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अभ्यविविथिषत / अभ्यविवेथिषत
अभ्यविविथिषेताम् / अभ्यविवेथिषेताम्
अभ्यविविथिषन्त / अभ्यविवेथिषन्त
मध्यम
अभ्यविविथिषथाः / अभ्यविवेथिषथाः
अभ्यविविथिषेथाम् / अभ्यविवेथिषेथाम्
अभ्यविविथिषध्वम् / अभ्यविवेथिषध्वम्
उत्तम
अभ्यविविथिषे / अभ्यविवेथिषे
अभ्यविविथिषावहि / अभ्यविवेथिषावहि
अभ्यविविथिषामहि / अभ्यविवेथिषामहि
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अभ्यविविथिष्यत / अभ्यविवेथिष्यत
अभ्यविविथिष्येताम् / अभ्यविवेथिष्येताम्
अभ्यविविथिष्यन्त / अभ्यविवेथिष्यन्त
मध्यम
अभ्यविविथिष्यथाः / अभ्यविवेथिष्यथाः
अभ्यविविथिष्येथाम् / अभ्यविवेथिष्येथाम्
अभ्यविविथिष्यध्वम् / अभ्यविवेथिष्यध्वम्
उत्तम
अभ्यविविथिष्ये / अभ्यविवेथिष्ये
अभ्यविविथिष्यावहि / अभ्यविवेथिष्यावहि
अभ्यविविथिष्यामहि / अभ्यविवेथिष्यामहि
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग