अपि + श्च्युत् + सन् धातुरूपे - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - लुट् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अपिचुश्च्युतिषिता / अपिचुश्च्योतिषिता
अपिचुश्च्युतिषितारौ / अपिचुश्च्योतिषितारौ
अपिचुश्च्युतिषितारः / अपिचुश्च्योतिषितारः
मध्यम
अपिचुश्च्युतिषितासि / अपिचुश्च्योतिषितासि
अपिचुश्च्युतिषितास्थः / अपिचुश्च्योतिषितास्थः
अपिचुश्च्युतिषितास्थ / अपिचुश्च्योतिषितास्थ
उत्तम
अपिचुश्च्युतिषितास्मि / अपिचुश्च्योतिषितास्मि
अपिचुश्च्युतिषितास्वः / अपिचुश्च्योतिषितास्वः
अपिचुश्च्युतिषितास्मः / अपिचुश्च्योतिषितास्मः
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अपिचुश्च्युतिषिता / अपिचुश्च्योतिषिता
अपिचुश्च्युतिषितारौ / अपिचुश्च्योतिषितारौ
अपिचुश्च्युतिषितारः / अपिचुश्च्योतिषितारः
मध्यम
अपिचुश्च्युतिषितासे / अपिचुश्च्योतिषितासे
अपिचुश्च्युतिषितासाथे / अपिचुश्च्योतिषितासाथे
अपिचुश्च्युतिषिताध्वे / अपिचुश्च्योतिषिताध्वे
उत्तम
अपिचुश्च्युतिषिताहे / अपिचुश्च्योतिषिताहे
अपिचुश्च्युतिषितास्वहे / अपिचुश्च्योतिषितास्वहे
अपिचुश्च्युतिषितास्महे / अपिचुश्च्योतिषितास्महे
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग