अपि + दुह् + णिच् धातुरूपे - लृङ् लकार

दुहँ प्रपूरणे - अदादिः

 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अप्यदोहयिष्यत् / अप्यदोहयिष्यद्
अप्यदोहयिष्यताम्
अप्यदोहयिष्यन्
मध्यम
अप्यदोहयिष्यः
अप्यदोहयिष्यतम्
अप्यदोहयिष्यत
उत्तम
अप्यदोहयिष्यम्
अप्यदोहयिष्याव
अप्यदोहयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अप्यदोहयिष्यत
अप्यदोहयिष्येताम्
अप्यदोहयिष्यन्त
मध्यम
अप्यदोहयिष्यथाः
अप्यदोहयिष्येथाम्
अप्यदोहयिष्यध्वम्
उत्तम
अप्यदोहयिष्ये
अप्यदोहयिष्यावहि
अप्यदोहयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अप्यदोहिष्यत / अप्यदोहयिष्यत
अप्यदोहिष्येताम् / अप्यदोहयिष्येताम्
अप्यदोहिष्यन्त / अप्यदोहयिष्यन्त
मध्यम
अप्यदोहिष्यथाः / अप्यदोहयिष्यथाः
अप्यदोहिष्येथाम् / अप्यदोहयिष्येथाम्
अप्यदोहिष्यध्वम् / अप्यदोहयिष्यध्वम्
उत्तम
अप्यदोहिष्ये / अप्यदोहयिष्ये
अप्यदोहिष्यावहि / अप्यदोहयिष्यावहि
अप्यदोहिष्यामहि / अप्यदोहयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग