अनु + चित् + णिच् धातुरूपे - चितीँ सञ्ज्ञाने - भ्वादिः - लृट् लकार
कर्तरि प्रयोग परस्मैपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्तरि प्रयोग परस्मैपद
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अनुचेतयिष्यति
अनुचेतयिष्यतः
अनुचेतयिष्यन्ति
मध्यम
अनुचेतयिष्यसि
अनुचेतयिष्यथः
अनुचेतयिष्यथ
उत्तम
अनुचेतयिष्यामि
अनुचेतयिष्यावः
अनुचेतयिष्यामः
कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अनुचेतयिष्यते
अनुचेतयिष्येते
अनुचेतयिष्यन्ते
मध्यम
अनुचेतयिष्यसे
अनुचेतयिष्येथे
अनुचेतयिष्यध्वे
उत्तम
अनुचेतयिष्ये
अनुचेतयिष्यावहे
अनुचेतयिष्यामहे
कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अनुचेतिष्यते / अनुचेतयिष्यते
अनुचेतिष्येते / अनुचेतयिष्येते
अनुचेतिष्यन्ते / अनुचेतयिष्यन्ते
मध्यम
अनुचेतिष्यसे / अनुचेतयिष्यसे
अनुचेतिष्येथे / अनुचेतयिष्येथे
अनुचेतिष्यध्वे / अनुचेतयिष्यध्वे
उत्तम
अनुचेतिष्ये / अनुचेतयिष्ये
अनुचेतिष्यावहे / अनुचेतयिष्यावहे
अनुचेतिष्यामहे / अनुचेतयिष्यामहे
सनादि प्रत्यय
णिच्
सन्
यङ्
यङ्लुक्
णिच् + सन्
यङ् + सन्
यङ्लुक् + सन्
सन् + णिच्
यङ् + णिच्
यङ्लुक् + णिच्
णिच् + सन् + णिच्
यङ् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + सन् + णिच्
यङ् + णिच् + सन्
यङ्लुक् + णिच् + सन्
यङ् + णिच् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच्
उपसर्ग